سایت جـامع آستـان وصـال شامل بـخش های شعر , روایت تـاریخی , آمـوزش مداحی , کتـاب , شعـر و مقـتل , آمـوزش قرآن شهید و شهادت , نرم افزارهای مذهبی , رسانه صوتی و تصویری , احادیث , منویـات بزرگان...

مدح و شهادت امام جواد علیه‌السلام

شاعر : حسن کردی
نوع شعر : مدح و مرثیه
وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
قالب شعر : مربع ترکیب

مـائـیـم در پـنـاه تو یا حـضرت جـواد            محـتاج یک نگاه تو یا حضرت جواد
هـستیم عذر خواه تو یا حضرت جواد            قـربان روی مـاه تو یا حضرت جواد


مـا زنـده از عـطـای جـواد الائـمـه‌ایـم

یک عـمـر خـاک پـای جـواد الائمه‌ایم

هر کس که خاک پای تو شد سرفراز شد            از مـنّـت عـطـای هـمـه بـی‌نـیـاز شـد
حرزت در این زمانۀ غم چاره‌ساز شد            گـفـتـیـم یا جـواد و در بـسـتـه بـاز شد
غیر از جواد واژه‌ای انـدازۀ تو نیست
لطفی شـبـیه لطف پـر آوازۀ تو نیست

بر این دل شکسته‌ام ای جان نگاه کن            مـائـیم و این زمـانـۀ بـحـران نگاه کن
بر حـال روزگـار پـریـشان نـگـاه کن            آقـا به جـان شـاه خـراسـان نـگـاه کـن
ای مـرهـم هـمیـشـگی خـسـته جانی‌ام
لـطـفی نداشت بـی‌کـرمت زنـدگـانی‌ام

ای در شـکـوه نـام تـو درمـان دردهـا            سـر می‌رسد کـنـار تو کـتـمـان دردها
هـرچـنـد بـر دلــم زده بــاران دردهـا            درمـان اگر تویی که به قـربان دردها
آقـا تـمـام زنـدگـی‌ام زیـر دین توسـت
در دل همیشه حرف تو و کاظمین توست

دست جواد خـسـتۀ بـخـشـش نمی‌شود            وقت عـطا مـعـطل خـواهش نمی‌شود
آقـام جـز به نـور سـتـایـش نـمـی‌شـود            مدحش به صد کتاب نگارش نمی‌شود
درمانده‌ایم و خـندۀ مولا عـلاج ماست
این اشک شوق در شب دنیا سراج ماست

وقتی که غم به شانه سرازیر می‌شود            حتی جوان ز زندگی‌اش سیر می‌شود
در عـنـفـوان زنـدگی‌اش پـیـر می‌شود            لبخـنـد دشـمنان به دلـش تـیـر می‌شود
مثـل پـدر دلـش به غـریـبی دچـار شد
زهـرا ز داغ عـمر کـمش داغـدار شد

نقد و بررسی

بندهای زیر به دلیل مستند نبودن و مغایرت با روایت های معتبر و همچنین عدم رعایت قافیه در ابیات دوم حذف شد؛ لازم به ذکر است داستان هایی خنده، رقص و هلهله کردن اُم فضل و دیگر کنیزان در هیچ مقتل معتبری نیامده و تحریفی است؛ اتفاقاً در روایات معتبر کتب عيون المعجزات ص ۱۲۹، اثبات الوصیه ص ۲۱۹، دلائل الأمامیه ص ۳۹۵، بحار الانوار ج ۵۰ ص ۱۶؛ جلاءالعیون ص ۹۶۷، منتهی الآمال ص ۱۸۰۴، مقتل معصومین ج ۳ ص ۴۷۹ و ... اشاره بر گریه کردن اُم الفضل ملعونه بعد از مسموم کردن امام جواد عليه‌السلام شده است، لازم به ذکر است داستان هایی همچون موضوع به پشت بام بردن بدن مطهر امام جواد علیه السلام  ، و .... انداختن بدن مطهر از پشت بام به زمین و سه روز ماندن بدن مطهر امام علیه السلام در زیر آفتاب در هیچ مقتل معتبری نیامده و تحریفی است. جهت کسب اطلاعات بیشتر به قسمت روایات تاریخی همین سایت مراجعه کرده و یا در همین جا کلیک کنید.



جـان می‌دهـد غـریب تـرینِ غـریب‌ها            دف می‌زنـنـد دور سـرش نانـجـیب‌ها

افتاده بود و طاقت برخـواستن نداشت            جز خاک و خون نشانۀ دیگر به تن نداشت

از بس که در غریبی خود دست و پا زده

تـنها و خـسـته جان نـفـسـش بـند آمده



می‌سوزد از عطش ولی آبش نمی‌دهند            هـسـتـند اهل خانه، جوابـش نمی‌دهـند

خون می چکـد ز لعـل لب آسمانی‌اش            گویا خـنک شده جـگـر یـار جـانی‌اش

از خـاک تا به بـام تـنـش را کـشیده‌اند

حـالا کـبـوتـران خـدا سـر رسـیـده‌انـد



بــی‌احــتــرام شــد بــدن حـجّـت خــدا            اما سرش نـشـانـه نـشد روی نـیـزه‌ها

هرچند تا سه روز تنـش آفـتاب خورد            از نعل تازه کی بدنش خاک و آب خورد؟

هرچند خاک و خون ز لبانش جدا نشد

دیـگـر به خـیـزران لـب او آشـنـا نشد



لازم به ذکر است که در شعر مسدس قاعده و قانون بر این است که حداقل چهار مصرع اول هر بند باید با یکدیگر هم قافیه باشند جنانچه شاعر محترم این موضوع را در شش بند اول رعایت کرده است، اما متأسفانه در بندهای آخری این اصل بسیار مهم و حیاتی در صنعت شعر رعایت نشده است.